Chrzest Święty

1. Sakrament chrztu św. Zwyczajowo jest udzielany w I i III sobotę miesiąca podczas niedzielnej Mszy św.

2. Zgłoszenia dziecka do chrztu dokonują TYLKO jego rodzice
3. Rodzic zgłasza chęć ochrzczenia dziecka w kancelarii przynajmniej na dwa tygodnie przed terminem udzielenia chrztu.
4. Przed chrztem św. rodzic przychodzi do zakrystii i przynosi kartki od spowiedzi św., które otrzymuje przy zgłoszeniu dziecka do chrztu.
5. Jeśli wystąpi jakaś przeszkoda, należy poinformować parafię, że chrzest św. odbędzie się w innym terminie niż planowany.
6. Przychodząc do kancelarii rodzic podaje następujące dokumenty i informacje:
a) Akt urodzenia dziecka wydany przez Urząd Stanu Cywilnego
b) Dane o rodzicach dziecka (imię i nazwisko, data urodzenia, wyznanie, adres zamieszkania, data i parafia ślubu)
c) Dane o rodzicach chrzestnych (imię i nazwisko, rok urodzenia, wyznanie, adres zamieszkania)
d) Zaświadczenie z parafii zamieszkania rodziców chrzestnych od ich własnego proboszcza, że mogą być dopuszczeni do godności ojca lub matki chrzestnej (muszą być ochrzczeni, bierzmowani i żyć według zasad chrześcijańskich – jeśli jest inaczej kapłan może odmówić wydania takiego zaświadczenia).

 

Informacje na temat chrztu osób dorosłych udzielane są w Kancelarii Parafialnej.

Chrzest w niebezpieczeństwie śmierci:
W niebezpieczeństwie śmierci trzeba ochrzcić człowieka zwykłą wodą (może być nawet nie święcona). Trzykrotnie polewając głowę wodą nadaje się imię i wypowiada formułę chrzcielną, np. – „Franciszku, ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego”. Po chrzcie z wody zgłaszamy w kancelarii taki przypadek i wpisujemy daną osobę w księgę chrztów.

 

Odmowa udzielenia chrztu:
Do przyjęcia sakramentu wymagana jest wiara. Dziecko nie może wyrazić jej samo, więc czynią to rodzice w jego imieniu, dlatego wymaga się, żeby rodzice żyli według zasad wiary. Jeżeli są poważne odstępstwa od zasad wiary (np. konkubinat), to kapłan, zgodnie z Kodeksem Prawa Kanonicznego, może odmówić udzielenia chrztu, wskazując jednocześnie na przyczynę odmowy w celu usunięcia jej przez rodziców.

Kto może być Chrzestnym?

Ponieważ chrzestni mają „pomagać, żeby ochrzczony prowadził życie chrześcijańskie odpowiadające przyjętemu sakramentowi i wypełniał wiernie złączone z nim obowiązki” (KPK, Kan.872), dlatego może być nim tylko ten, kto:

„1. Jest wyznaczony przez przyjmującego chrzest albo przez jego rodziców, albo przez tego, kto ich zastępuje, a gdy tych nie ma, przez proboszcza lub szafarza chrztu, i posiada wymagane do tego kwalifikacje oraz intencję pełnienia tego zadania;
2. ukończył szesnaście lat, chyba że biskup diecezjalny określił inny wiek albo proboszcz lub szafarz jest zdania, że słuszna przyczyna zaleca dopuszczenie wyjątku;
3. jest katolikiem, bierzmowanym i przyjął już sakrament Najświętszej Eucharystii oraz prowadzi życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaką ma pełnić;
4. jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej, zgodnie z prawem wymierzonej lub deklarowanej;
5. nie jest ojcem lub matką przyjmującego chrzest” (KPK, Kan.874 1)

Ponadto:
„Potwierdzeniem kwalifikacji kandydata do funkcji chrzestnego spoza parafii jest stosowne świadectwo wydane przez proboszcza jego parafii” (III Synod Archidiecezji Łódzkiej, Instrukcja o prowadzeniu kancelarii parafialnej, art.13)
Można wybrać tylko jednego chrzestnego (lub chrzestną). Jeśli jest ich dwoje, ma to być matka i ojciec chrzestny (KPK, kan. 873). A więc nie można wybrać dwóch mężczyzn lub dwóch kobiet.

Jeśli ktoś nie jest chrzestnym, a jedynie świadkiem, nie bierze czynnego udziału w liturgii chrzcielnej (nie odpowiada na pytane zadawane chrzestnym, nie kreśli znaku krzyża na czole dziecka, nie zapala świecy id paschału).

OBRZĘDY CHRZTU ŚWIĘTEGO:

Znajomość etapów obrzędu Chrztu może z pewnością pomóc w głębszym przeżywaniu tego sakramentu przez rodziców i rodziców chrzestnych dziecka oraz wszystkich uczestniczących w ceremonii. Każdorazowe uczestnictwo w ceremonii Chrztu jest również, swego rodzaju, przypomnieniem własnego Chrztu Świętego, a tym samym odnowieniem w wierze.

Dodatkowo należy zdawać sobie sprawę z wagi każdej czynności wykonanej oraz słowa wypowiedzianego przez kapłana udzielającego sakramentu Chrztu. Wszystko, co jest czynione czy mówione podczas obrzędu, ma swoją wartość symboliczną, której znajomość otwiera tajniki sakramentu.

Chrzest krok po kroku

1. Kapłan zwraca się do rodziców dziecka następującymi słowami:

– Jakie imię wybraliście dla swojego dziecka?

2. W tym momencie rodzicie powinni podać wybrane, uprzednio skonsultowane z proboszczem, imię dziecka (gdyż lepiej jest porozmawiać o imieniu z proboszczem przed chrztem, zwłaszcza gdy wybrane imię jest rzadziej spotykane lub obcojęzyczne; kapłan może zawsze nie zgodzić się na imię, zwłaszcza gdy godzi ono w religię katolicką lub jest z nią niezgodne), rodzice mówią głośno i wyraźnie np:
– Anna Magdalena

3. Kapłan-szafarz pyta rodziców:
– O co prosicie Kościół święty dla Anny Magdaleny?

4. Rodzice odpowiadają głośno i wyraźnie przy każdej odpowiedzi:
– O Chrzest

5. Następnie kapłan rozpoczyna właściwą ceremonię i mówi:
– Prosząc o Chrzest dla Waszego dziecka przyjmujecie na siebie obowiązek wychowania go w wierze, aby zachowując Boże przykazania, miłowało Boga i bliźniego, jak nauczył nas Jezus Chrystus. Czy jesteście świadomi tego obowiązku?

6. Rodzice odpowiadają:
– Jesteśmy świadomi.

7. Następnie kapłan zwraca się do rodziców chrzestnych:
– A wy, Rodzice chrzestni, czy jesteście gotowi pomagać rodzicom tego dziecka w wypełnianiu obowiązku?;

8. Rodzice chrzestni odpowiadają:
– Jesteśmy gotowi;

9. Kapłan-szafarz zwraca swe następne słowa do dziecka:
– Anno Magdaleno, Kościół Boży przyjmuje Cię z wielką radością. Ja zaś w imieniu tej wspólnoty znaczę Cię znakiem Krzyża, a po mnie naznaczą Cię tym samym znakiem Chrystusa Zbawiciela twoi rodzice i chrzestni;

10. Po tych słowach szafarz zbliża się do dziecka, by nakreślić na czole dziecka znak krzyża. Po nim powinni uczynić to samo rodzice wraz z chrzestnymi, uważając, żeby nie skaleczyć dziecka paznokciami.

11. Po wykonaniu znaku krzyża na czole dziecka, kapłan przystępuje do odprawienia mszy świętej, która ma przebieg normalny aż do momentu kazania, po którym następuje faktyczny obrzęd Chrztu Świętego (do tego czasu matka chrzestna powinna przygotować już białą szatę, a ojciec chrzestny świecę chrzcielną).

12. Kapłan odmawia modlitwę egzorcyzmu, a po niej modlitwę poświęcenia wody lub dziękczynną.

13. Po odmówieniu odpowiednich modlitw, szafarz zwraca się do rodziców dziecka i chrzestnych następującymi słowami:
– Drodzy rodzice i chrzestni. Przyniesione przez was dziecko otrzymuje z miłości Bożej przez sakrament Chrztu nowe życie z wody i z Ducha Świętego. Starajcie się wychować je w wierze tak, aby zachować w nim to Boże życie od skażenia grzechem i umożliwić jego ustawiczny rozwój. Jeśli więc, kierując się wiarą, jesteście gotowi podjąć się tego zadania, to wspominając swój własny Chrzest, wyrzeknijcie się grzechu i wyznajcie wiarę w Jezusa Chrystusa. Jest to wiara Kościoła, w której wasze dziecko otrzymuje Chrzest.

Czy wyrzekacie się grzechu, aby żyć w wolności dzieci Bożych?

14. Wszyscy zgodnie odpowiadają:
– Wyrzekamy się.

15. Po tym wstępie kapłan przystępuje do serii pytań skierowanych do rodziców i rodziców chrzestnych dzieci, które przystępują do sakramentu Chrztu. Pytania są następujące:

K: Czy wyrzekacie się wszystkiego, co prowadzi do zła, aby zło was nie opanowało?
R: Wyrzekamy się.
K: Czy wyrzekacie się szatana, który jest głównym sprawcą grzechu?
R: Wyrzekamy się.
K: Czy wierzycie w Boga Wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi?
R: Wierzymy.
K: Czy wierzycie w Jezusa Chrystusa??
R: Wierzymy.
K: Czy wierzycie w Ducha Świętego??
R: Wierzymy.

16. Na zakończenie tej części obrzędu, kapłan mówi:
K: Taka jest nasza wiara. Taka jest wiara Kościoła, której wyznawanie jest naszą chlubą, w Chrystusie, Panie naszym.
R: Amen.

17. Szafarz przystępuje następnie do punktu ceremonii, podczas którego nastąpi właściwe ochrzczenie dziecka, poprzez polanie jego głowy wodą  z chrzcielnicy:
K: Czy chcecie aby Anna Magdalena otrzymała chrzest w wierze Kościoła, którą przed chwilą wyznaliśmy?
R: Chcemy.
K: Anno Magdaleno, ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.
K, R: Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu?

*                     Kapłan-szafarz namaszcza czoło dziecka Krzyżmem Świętym.

18. Zakończenie ceremonii Chrztu:
K: Anno Magdaleno, stałaś się nowym stworzeniem i przyoblekłaś się w Chrystusa, dlatego otrzymujesz białą szatę. Niech twoi bliscy słowem i przykładem pomogą ci zachować godność dziecka Bożego nieskalaną aż po życie wieczne.
Wszyscy: Amen.

*                     Dziecko otrzymuje białą szatę, uprzednio przygotowaną przez matkę chrzestną;

K: Przyjmujcie światło Chrystusa.

Następuje zapalenie świecy od paschału (powinien zapalić ją ojciec chrzestny, uważając, żeby się nie potknąć na schodach ołtarza. Świecę można zgasić, gdy nastąpi moment udzielania komunii świętej w czasie mszy.)
K: Podtrzymywanie tego światła powierza się wam, rodzice i chrzestni, aby wasze dziecko, oświecone przez Chrystusa, postępowało zawsze jak dziecko światłości, a trwając w wierze, mogło wyjść na spotkanie przychodzącego Pana razem z wszystkimi Świętymi w niebie.

19. Po zakończeniu ceremonii Chrztu świętego kapłan przystępuje do dalszej części mszy świętej, podczas której rodzice wraz z chrzestnymi są zobowiązani do przyjęcia Komunii świętej.

Znajomość obrzędu Chrztu jest pełna dopiero w chwili, gdy również i wiedza o poszczególnych obrzędach i symbolach jest znana uczestnikom obrzędu. Oto kilka z nich:

*                     Woda – nawiązanie do Chrztu Jezusa w rzece Jordan; woda chrzcielna ma moc oczyszczania z grzechu.

*                     Krzyżmo Święte – mieszanina oliwy z oliwek i balsamu; zgodnie z wiarą również ma moc oczyszczającą, ale i również jest swego rodzaju potwierdzeniem naznaczenia przez samego Boga (dlatego podczas koronacji również używano poświęconego oleju, na znak, iż król jest pomazańcem boskim).

*                     Biała szata dla dziecka – biały to kolor niewinności i cnoty wolnej od grzechu szatana i pierworodnego.

*                     Świeca chrzcielna – jest ona zapalana na znak, że ochrzczony stał się dzieckiem światłości.